จิ้งจอกทราย! สัตว์เลื้อยคลานที่มีลวดลายเหมือนภาพวาดบนพื้นทรายของทะเลทราย

จิ้งจอกทราย (Jerboa) เป็นสัตว์เลื้อยคลานที่น่าสนใจและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ซึ่งมักถูกมองข้ามไปเพราะความไม่คุ้นเคยและขนาดเล็กของมัน ในความเป็นจริงแล้ว จิ้งจอกทราย เป็นสมาชิกวงศ์ Dipodidae ซึ่งรวมถึงสengi (Elephant shrews) และ gerbils

จิ้งจอกทรายมีรูปร่างที่คล้ายกระต่ายและหนูผสมกัน มีขาหลังยาวและแข็งแรง ขาดหางและมีขนที่อ่อนนุ่มสีน้ำตาลทองหรือเทาอมเหลือง ลักษณะเด่นที่ทำให้จิ้งจอกทรายโดดเด่นจากสัตว์เลื้อยคลานอื่นๆ คือ ขาหลังของมัน ซึ่งมีความยาวและแข็งแรงอย่างไม่น่าเชื่อ

ขาหลังยาวนี้ช่วยให้จิ้งจอกทรายกระโดดได้ไกลและสูงถึง 3 เมตร! ขณะที่วิ่ง มันจะใช้ขาหน้าที่สั้นกว่าในการทรงตัวและควบคุมทิศทาง

จิ้งจอกทรายอาศัยอยู่ในพื้นที่แห้งแล้งและร้อนจัด เช่น ทะเลทรายและหญ้าสะวันนาของแอฟริกา เอเชียกลาง และเอเชียตะวันออก มันขุดรูตามพื้นดินเพื่อหลบหนีจากความร้อนอันแผดเผาในเวลากลางวัน และออกมาหากินในตอนค่ำเมื่ออุณหภูมิเริ่มลดลง

อาหารและการล่าเหยื่อ

จิ้งจอกทรายเป็นสัตว์กินเนื้อ มีโภชนาการหลักมาจากแมลง หนอน ไส้เดือน และสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังขนาดเล็กอื่นๆ มันใช้วิธีการล่าเหยื่อแบบ “wait-and-ambush” โดยจะนั่งซุ่มอยู่ใกล้โพรงของเหยื่อและกระโดดโจมตีเมื่อเหยื่อเข้ามาในระยะที่กำหนด

จิ้งจอกทรายมีความสามารถในการปรับตัวสูง มันสามารถเปลี่ยนแปลงสีขนของตัวเองให้กลืนไปกับสภาพแวดล้อม เพื่อหลบเลี่ยงศัตรูและเพิ่มโอกาสในการล่าเหยื่อ

พฤติกรรมและการสืบพันธุ์

จิ้งจอกทรายเป็นสัตว์สังคม มักอาศัยอยู่เป็นกลุ่มเล็กๆ มันใช้เสียงร้อง และท่าทางในการสื่อสารกัน

ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ ตัวเมียจะสร้างรังตามโพรงหรือใต้โคนต้นไม้ หลังจากผสมพันธุ์แล้ว ตัวเมียจะตั้งท้องประมาณ 40 วัน และคลอดลูกจิ้งจอกทรายตัวน้อยๆ ออกมาจำนวน 2-4 ตัว

ลูกจิ้งจอกทรายจะได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดจากแม่ มันจะค่อยๆ เติบโตขึ้นและหัดกระโดด หลังจากนั้นไม่นาน ลูกจิ้งจอกทรายก็จะพร้อมออกหากินด้วยตัวเอง

ลักษณะ	รายละเอียด
ขนาด	8-15 ซม.
น้ำหนัก	30-60 กรัม
ขาหลัง	ยาวและแข็งแรง
ขน	อ่อนนุ่ม สีน้ำตาลทองหรือเทาอมเหลือง
ชีวิต	2-3 ปี

จิ้งจอกทราย เป็นสัตว์ที่น่ามหัศจรรย์และมีความสำคัญต่อระบบนิเวศน์ มันช่วยควบคุมประชากรแมลง และเป็นอาหารของสัตว์กินเนื้อขนาดใหญ่

การอนุรักษ์

เนื่องจากการทำลายถิ่นที่อยู่อาศัย จิ้งจอกทรายจึงถูกจัดอยู่ในกลุ่มสัตว์ที่มีความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์
การอนุรักษ์ถิ่นที่อยู่อาศัยของมัน เช่น ทะเลทรายและหญ้าสะวันนา

เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งเพื่อให้จิ้งจอกทรายสามารถดำรงชีพต่อไปได้

นอกจากนี้ การศึกษาวิจัยเกี่ยวกับจิ้งจอกทรายยังจำเป็นเพื่อเพิ่มความเข้าใจในวิถีชีวิตของมัน และช่วยในการกำหนดนโยบายอนุรักษ์ที่เหมาะสม